Martynka

Seria książek o przygodach Martynki składa się juz z kilkudziesięciu tytułów – przynajmniej w polsce, bo w ojczyźnie Martynki jest ich dużo więcej. Sądząc po popularności jaką zyskała, jest pewne, że także pozostałe tomy doczekają się publikacji. Na czym polega fenomen Martynki? Grupa docelowa – czytelniczki w wieku kilku, kilkunastu lat posiadają już sprecyzowane gusta i upodobania czytelnicze. Jeśli do pastelowych, ładnych i rysowanych harakterystyczną kreską grafik dodamy tekst opowiadań napisany na odpowiednim pomiomie i poruszający interesujące tematy, to mamy przepis na sukces. Postać głównej bohaterki jest skonstruowana w taki sposób, aby każda czytelniczka mogła zidentyfikowac się z uczuciami i przeżyciami Martynki. Opowieści niosą z sobą pozytywny ładunek emocjonalny i kończą się tak, jak chciałaby każda mała czytelniczka – dobrze. Jak więc nie chcieć sięgać po kolejny tom przygód Martynki? Wydawcą serii w polsce jest wydawnictwo Papilon- pod tym linkiem znajduje się adres strony www. Podobnie jak książki wydawane za granicą, seria przygód Martynki drukowana jest na papierze wysokiej jakości, ze szczególna dbałością o wiernośc kolorów grafik. Duża czcionka w opowiadaniach dla najmłodszych zapewnia łatwość czytania. Najbardziej znane z serii o Martynce to: Wielka księga przygód, Martynka i pies bohater, Martynka – niezwykłe opowieści i wiele innych.

Gilbert Delahaye

Belgijski pisarz, autor opowiadań o Martynce.

Urodzony w 1923r. Gilbert Delayahe studiował w Tournai, w 1944r. wstąpił do wydawnictwa Casterman jako drukarz – typograf. Znany dotąd ze swych utworów poetyckich (dostanie nagrodę Preverta w 1985r.) otrzymał od wydawnictwa misję powołania do życia dziewczynki, której przygody będą mogły stać się cyklem albumów. Tak oto w 1953 roku z udziałem rysownika Marcela Marlier rodzi się postać Martynki.

„Martynka na farmie” i „Martynka w podróży” ukazały się w 1954r. Aż do śmierci w 1997r. Gilbert Delayae każdego roku napisał dla swojej bohaterki nową przygodę starając się wyjść naprzeciw oczekiwaniom swych młodych czytelników.

Marcel Marlier

Belgijski ilustrator; zilustrował serię książek o Martynce.

TECHNIKI ILUSTRACJI MARCELA MARLIER

Pierwsze albumy zostały wykonane techniką akwarelową, której nie można retuszować. Przejrzystość akwareli nie pozwala na pokrycie ciemnego koloru kolorem jasnym. Poza tym, Marcel Marlier wolał stosować grubszą technikę gwaszu, która pozwala na szybkie korekty: można modyfikować tło czy dodać element  nawet w momencie, gdy rysunek jest już ukończony.

Ilustrator stosował również farby wodne écoline, ołówek, farby z pigmentem. W przypadku wielu albumów pracował także na fotografii. Porzucił jednak tę technikę, by odzyskać pełną wolność kompozycji. Cechami charakterystycznymi sztuki rysownika są analiza postaw, wyrażania uczuć postaci, istota natury i wyczucie detalu.

W trosce o odpowiedniość, gdy Marcel Marlier przedstawiał zwierzę, obserwował je długo zanim wykonał jego liczne szkice w różnych postawach. Tym samym mógł odtworzyć te postawy bez obecności podmiotu. Kiedy  Marcel Marlier rysował jeża, szczególna wagę przykładał do zagnieceń, które ruch powodował na powierzchni igiełek.

By narysować owady, rysownik wkładał je na moment do lodówki, by zesztywniały. Tym samym mógł lepiej analizować ich ruchy. Jego własny pies posłużył mu za model Pufka (Patapouf), wiernego towarzysza Martynki, który pojawia się od trzeciego albumu (Martynka nad morzem).

Styl ilustracji ewoluował z biegiem lat, ale ogólnie rzecz biorąc, utrzymany jest w stylu naiwnego realizmu: rysunek jest szczegółowy, światło łagodne, a kolory pastelowe.